Interface / Koppeling

Interface betekent in het Nederlands meestal snijvlak of raakvlak. Binnen HRTech wordt het op twee manier gebruikt;

1. 'User Interface'. Dat is dus de plek waar de gebruiker in aanraking komt met de techniek; de schermen op je computer of telefoon. Dit heet ook wel 'front-end', de voorkant. De 'back-end' is de verzameling van techniek achter de schermen
2. 'De interface', zonder nadere specificatie, of de 'applicatie/systeem interface'. Dan gaat het over het raakvlak tussen twee systemen, waar die twee elkaar raken of beter 'koppelen'. Daarom heet het ook wel een koppeling

Als het over User Interface gaat spreken we tegenwoordig meestal over de User Experience, of Employee Experience bij HRTech.

Waarom zijn er systeem koppelingen nodig?

De ‘alles in één’ HRTech tool bestaat niet en zal ook nooit bestaan, daar hoef je niet op te wachten. Er komen alleen maar meer goede deeloplossingen bij en de grote spelers in de HRTech markt erkennen ondertussen dat ze niet alles zullen kunnen.

Alleen als je een kleine tot middelgrote (<500) organisatie bent zonder al te vergaande HRTech requirements kun je wel bij een van de 'Suite' spelers terecht, zie onze Aanbiedersgids.

Gelukkig is koppelen veel makkelijker dan vroeger. Veel HRTech aanbieders hebben standaard koppelingen ontwikkeld, die ook blijven werken als 1 van de 2 partijen een nieuwe versie lanceert.

• Voorbeeld Cornerstone Marktplaats
• Voorbeeld NMBRS koppelingen

De essentie van een interface 'bouwen'

Aanbieders doen vaak hun best om dit onderwerp wat technisch te laten klinken, maar het is eigenlijk best eenvoudig. Deze punten zijn de essentie waarover je het met een aanbieder en met je eigen IT collega's kunt hebben;

1. Gaat de koppeling 1 kant op of heen en weer van systeem A naar B
2. Is de koppeling direct ('real-time' of synchroon), dus meteen als je een knop in Systeem A indrukt gaat de ingevoerde/aangepast informatie naar systeem B, of af en toe (meestal per nacht, in 'batch', of asynchroon)
3. Welke gegevens/velden zitten er in de koppeling. Dit kun je gewoon vragen in een spreadsheet weer te geven, met veld naam in systeem A en in systeem B, het type veld (datum, tekst etc), hoe lang is het veld (hoeveel tekens) en of het een verplicht veld is.

Als je daarmee aan de slag gaat zul je vanzelf op nog wat meer details terecht komen, zoals hoeveel cijfers achter de komma, negatieve getallen, hoe ga je om met vreemde leestekens en wat te doen met terugwerkende kracht of toekomstige wijzigingen. Dat wijst zich meestal vanzelf als je eerst met de basis begint. En het belangrijkste is dat dit eigenlijk details zijn die je als toekomstige gebruiker toch best wilt weten.

Hiermee kunnen de IT'ers aan de gang met hun API of XML koppeling. Daar hoef je als HR professional op zich niets van te weten als je bovenstaande basis op een rij hebt. Gelukkig!